Pyjamaterroristen

In dit artikel:

Columniste Saartje beschrijft op humoristische wijze hoe haar huis elke avond verandert in een 'crime scene': het naar-bed-brengen van haar peuters/kleuters voelt als een gijzeling. De avondroutine verloopt via eindeloze onderhandelingen over leesvoer (meestal eindigend met twee boekjes), gevolgd door discussies over bedtijd zolang het nog licht is. Ze vergelijkt haar tactieken met die van een onderhandelaar en erkent dat wat anderen als toegeven zien, voor haar slimme afstemming is. Tijdens het uiteindelijke naar-bed-brengen klinkt er veel gestommel en commando-achtig geroep, terwijl zij als 'gegijzelde' juist emotionele buit verzamelt: kusjes, knuffels en een high-five — en hopelijk twee slapende kinderen. Met een knipoog concludeert ze dat de rollen zijn omgedraaid: de kinderen bepalen de macht en zij is de gedwongen medestander, een situatie die ze met het begrip Stockholmsyndroom typeert. De tekst zet op luchtige wijze ouderschap, onderhandelen en machtspirouettes binnen het gezin in de spotlights.