In de Biechtstoel: Roël Hoppezak

In dit artikel:

Roël Hoppezak (geboren in Losser) voelt zich sinds zijn derde levensjaar een echte Gemertenaar: zijn ouders kwamen uit Rotterdam, vader was beroepsmilitair en het gezin verhuisde via Duitse detachering en Volkel naar Gemert. Hoppezak was actief in de lokale politiek als raadslid en later wethouder en is recent benoemd tot voorzitter van de Heemkundekring van Gemert — de vereniging die het lokale verleden verzamelt en toegankelijk houdt.

In een korte, persoonlijke rondvraag legt hij zijn uitgangspunten bloot: hij is niet religieus, maar gelooft wel in mensen en in samen werken aan gezamenlijke belangen. Zijn grootste kwaliteiten noemt hij creativiteit en belangstelling — het vermogen om problemen als uitdagingen te zien en anderen daarbij te betrekken. Tegelijk erkent hij dat enthousiasme soms doorslaat in te veel tegelijk willen doen, waardoor niet alles wordt afgemaakt.

Hoppezak hecht sterk aan eigenwaarde als moreel kompas en wil die vrijheden en mogelijkheden ook doorgeven aan volgende generaties. Wat hem ergert is populisme en kortzichtigheid; hij vindt dat beleid en keuzes altijd in een breder perspectief moeten worden geplaatst. Kleine genoegens zijn voor hem een goed gesprek, bij voorkeur gecombineerd met eten. Over leren zegt hij vrij nuchter dat iedereen iets te leren heeft en dat nieuwsgierigheid de motor is.

Persoonlijke details: hij en partner Maaike gaan binnenkort in een oude Gemertse boerderij wonen; hij is benieuwd naar de geschiedenis van dat huis dat vanaf 1908 in gebruik is. Over zijn nieuwe rol bij de Heemkundekring zegt hij dat het verleden essentieel is om richting te geven aan de toekomst en dat hij dat verleden wil inzetten om de gemeenschap samen mooier te maken.